Jak w transie

 Nie mogę robić postanowień. No, nie mogę! I tak nic z nich nie wychodzi. Ok. 15 października robiłam przegląd gazetek robótkowych. Nie dlatego, że szukałam inspiracji, ale chciałam jakiś ład zaprowadzić, bo znowu wszystko się wymieszało. No i jakoś przypadkiem wpadło mi zdjęcie szydełkowej serwety. I tak mnie ten wzór zauroczył, że postanowiłam od razu ją zacząć. Tylko nie był to planowany i potrzebny wyczyn. Ale zaplanowałam dziergać po o 3 godz dziennie, by ją skończyć do końca listopada. Znowu nie trzymałam się planu i czasami dziergałam i 9 godz dziennie. W jakiś szfełkowy trans wpadłam. Już ją mam, ale prawie cała od tego siedzenia jestem obolała. A i palce mnie bolą, więc wczoraj i dzisiaj(a może i jutro) mam przerwę w dzierganiu. Tak wygląda jeszcze przed praniem i blokowaniem.

Fajna jest i dość duża. A że samotnie to nie bardzo będzie wyglądała, więc już następną zaczęłam. Mniejsza jest. Do końca pozostał jeden rządek. Oto ona w całej krasie.

I znowu planuję...Mam zamiar zrobić szydełkowe firanki do wszystkich okien w moim mieszkaniu, a stoły i komody nakryć serwetami i obrusami. A i jeszcze do kompletu wyszydełkować narzutę na łóżko. Dwa lata mi wystarczą? Oj, a zaczęte, leżakujące robótki też muszę wykończyć.
 Przeglądam więc moje włóczkowe zapasy i chyba będę musiała gdzieś je odsprzedać, by mnie nie kusiły nowe projekty.
 *******************************
Tych robótek jeszcze nie pokazywałam, choć je na początku lata wykonałam.
Poncho i opaska dla córeczki mojej bratanicy, a bawełniana chusta dla mojej siostrzenicy.

******************************
 Słuchanie też było.

*********************
Dziękuję, że do mnie zaglądacie. Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam:)