Przychodzi baba...

Nie, nie baba przychodzi do lekarza, ale przychodzi kobieta do mojej pracowni, w mojej czapce na głowie i mówi:

"Musi pani pójść w niedzielę na mszę do kościoła, do Fary.
Ja jej odpowiadam, że zimą do kościoła nie chodzę, bo unikam przeziębienia. W kościołach jest strasznie zimno. Uczestniczę we mszach transmitowanych przez telewizję. Czasami o 7 rano, ale najbardziej mi się podobają te o godz. 13, transmitowane przez Telewizję Polonia.
Ta pani znowu naciska, że muszę, koniecznie!
Więc się pytam: dlaczego?
Ona: Zobaczy pani, ile pani czapek jest na głowach.
Ja: Skąd pani wie, że są to moje czapki?
Ona: Bo już mam pani czapkę i wiem, jak się na głowie układa. I jak czekam na autobus, to często wpadam tu i przez okno zerkam na nowości. Mam sporo czapek, ale najczęściej leżą gdzieś głęboko w szufladzie, a pani czapki nie są do szuflady, a do noszenia. Inni też je noszą."

Aż się wzruszyłam. To fajnie, że ludzie oprócz zapłaty za coś, gdy są zadowoleni, potrafią powiedzieć parę ciepłych słów.

Myślałam, że dzisiaj się wybiorę do Fary, ale siedzę w domu, bo na ulicach straszne lodowisko, a ja mam talent i do padania. Wczoraj też nie wychodziłam, a było spotkanie robótkowe. Oj, dziwną mamy zimę.

A oto czapki wykonane w tym tygodniu. Nie wszystkie zostały obfocone, bo szybciej znalazły nabywczynie, niż ja wyciągnęłam aparat.

***********************************

Zawiadamiam, że fanty z łapania 13:13 zostały już wysłane. Do trzech dziewczyn równocześnie. Już wiem, że do jednej dotarły. Niestety, zdjęć nie mam, bo dopiero na poczcie o tym przypomniałam. Mam nadzieję, że dziewczyny u siebie je zaprezentują.

Udanej niedzieli wszystkim życzę.

Dziękuję za wizyty i komentarze. Zapraszam ponownie:)

ps.   Czy macie ochotę na więcej historyjek z życia wziętych?